ара
61қарақұс — зат. зоол. Түсі көбінесе қара қоңыр, өлексеге, жемтікке үйір, ірі жыртқыш құс. зат. кәсіб. Қайықтың тұмсығы. зат. анат. Бастың желке жақ шығыңқы тұсы, шүйде …
62арақы — (Монғ.) қолдан ашытылған арақ …
63араң — (Қост., Фед.; Гур., Маңғ.) әрең. [Қырғызша араң (К. Юд., КРС, 64); тув. арай (Рус. тув. сл., 1980, 150, 280); тофа. арай (В. Расс., ФЛТЯ, 154); ұйғ. аран (ла) (Уйг. рус. сл., 1961, 19); өзб. аранг (Узб. рус. сл., 1959, 37); хақ. арай (Хак. рус.… …
64қара өлең — 1. (Алм., Жам.; Көкш., Қ ту) шалшық сулы, балшықты жерге тал тал шаш сияқты өсетін өсімдік. Қ а р а ө л е ң д і мал сүйсініп жемейді. Қ а р а ө л е ң сазға шығар мал жемейтін (Алм., Жам.). 2. (Шымк., Түркіс.) шөптің түрі. Қ а р а ө л е ң д і мал… …
65қара түйе — Қ орда., Қарм.) жүн, шудасы қара қоңыр түсті түйе …
66қарағай қурай — қ. қарағай …
67қарақұлақ — (Жамб., Тал.; Қарақ.) көксерек (ойынның аты). Бүгін қ а р а қ ұ л а қ ойнаймыз (Жамб., Тал.) …
68қарақұс — 1 (Рес., Орын.) шөп машина шалғысының басы, ұршығы 2 Қ орда., Қарм.) түйе табанының ұшындағы қара тұқайы …
69қараған — … 2. Қараған бұтасының кесілген шыбығы. Қосты тігіп, Дөңқараның тобылғысы мен қ а р а ғ а н ы н маздатып жағып қойып, жата бермей ме (Т.Ахтанов, Боран, 8). Бұл жерге бұрын да бірнеше арба қамыс пен қ а р а ғ а н әкелініп төгілген (Т.Сағымбаев,… …
70қарағаш — … 2. Қарағаштың сүрегі (ағашы). Қ а р а ғ а ш ауыр, әрі дыбысты жұтып алады. Алма ағашының түбірі жақсы (М.Сүндетов, Үзеңгі жолдас, 66). Көнімтал өлуге де, өлтіруге, Патшамен соғысуға жүр сарбаздар. Ұстаған біреу сойыл, біреу шоқпар Саптаған қ а… …
